wiązka słomy

См. также в других словарях:

• wiązka — ż III, CMs. wiązkazce; lm D. wiązkazek 1. «związany pęk, pęczek czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów» Wiązka słomy, siana. Wiązka drzewa, wikliny. ∆ bot. Wiązki przewodzące «pasma tkanki składające się z łyka i drewna (czasem także z miazgi),… …   Słownik języka polskiego

• wiązka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wiązkazce; lm D. wiązkazek {{/stl 8}}{{stl 7}} pęk jednakowych przedmiotów, ułożonych razem, najczęściej związanych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiązka chrustu, prętów, słomy, siana. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słoma — ż IV, CMs. słomamie, blm «źdźbła zbóż używane po wymłóceniu ziarna jako pasza (w postaci sieczki), jako podściółka dla inwentarza, surowiec do wyrobu mat, przedmiotów dekoracyjnych i użytkowych, dawniej także do krycia dachów» Sterta, stóg,… …   Słownik języka polskiego

• słoma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. słomamie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} dojrzałe lub wysuszone źdźbła roślin, zwłaszcza zbożowych; źdźbła i łodygi pozostałe po omłocie roślin używane jako pasza, zwykle w postaci sieczki, jako podściółka dla… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiecha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wiesze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pęk, wiązka słomy, siana, gałęzi itp,; wiecheć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiecha trawy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żagiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm D. żagiewgwi {{/stl 8}}{{stl 7}} palący się kawałek drewna, płonąca wiązka słomy itp.; głownia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognista, płonąca żagiew. Zapalić żagiew. Żagiew tli się, żarzy się, płonie, świeci, trzaska,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• snop — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. snoppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży pęk związanej słomy lub zżętego zboża; też: wiązka, roślin, traw itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Snopy owsa, żyta, pszenicy. Duże… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiecha — ż III, CMs. wiesze; lm D. wiech 1. «wiązka, pęk czegoś, zwłaszcza słomy, gałęzi; wiecheć» Wiecha z trzciny, z ziół. Wiechy ze słomy. Wąsy jak wiechy. 2. «pęk zieleni lub wieniec zatykany na dachu budującego się domu na znak, że budowa jest na… …   Słownik języka polskiego

• snop — m IV, D. a, Ms. snoppie; lm M. y 1. «związany pęk zżętego zboża lub słomy; także duża wiązka jakichś łodyg, roślin, traw itp.» Snop żyta. Snopy wikliny. Wiązać zboże w snopy. Układać, ustawiać snopy w kopki. przen. «wiązka, strumień, pasmo» Snop… …   Słownik języka polskiego

• wiącha — ż III, CMs. wiąsze; lm D. wiąch zgr. od wiązka w zn. 1 Wiącha słomy, łodyg, badyli, drzewa. ◊ posp. Posłać komuś wiąchę «obrzucić kogoś obelżywymi wyrazami; zwymyślać kogoś» …   Słownik języka polskiego